Blogia

CIUDADAN@S CABREAD@S, denunciando al sistema.

¿HABRÁ QUE TOMAR MEDIDAS?

20070301155854-hai-que-botalos-4-.gif

LA TOMADURA DE PELO DE ALGUNOS ALIMENTOS, COMO EL ACTIMEL

Posted by Ales in Dietetica, Diabetes, Varia. add a comment 

¿Cuál es su ingrediente funcional?, ¿en qué proporción está presente?, ¿qué efectos reales tiene sobre la salud? A continuación le damos la opinión de la OCU sobre el Actimel de Danone
Ingrediente funcional : Lactobacillus casei imunitas.

Lo que anuncia la publicidad del envase : “Ayuda a tus defensas”.

Actimel, una leche fermentada entre cuyos ingredientes se encuentra un microorganismo (el lactobacillus casei), se ha convertido en uno de los productos estrella de Danone. Por un lado, al tratarse de una leche fermentada, es una leche especialmente nutritiva, rica en proteínas, vitaminas y minerales; además, como parte de la lactosa que contiene se encuentra transformada en ácido láctico, se digiere mejor y genera menos intolerancia. Por otra parte, los fermentos naturales que contiene evitan la proliferación de bacterias patógenas en el organismo y ayudan a regular el tracto intestinal en caso de diarrea o estreñimiento; en concreto el lactobacillus casei puede prevenir la aparición de diarreas infantiles causadas por rotavirus.

En cualquier caso, el éxito de Actimel se sustenta sobre una amplia campaña publicitaria basada en una larga lista de alegaciones nutricionales. La cuestión es, ¿tienen estas alegaciones alguna justificación científica? Según la AFSSA (Agencia Francesa de Seguridad Sanitaria de los Alimentos), sólo una: “Participa en el fortalecimiento de las defensas naturales del organismo” (en vez de “Ayuda a reforzar las defensas naturales”). Respecto a las otras 9 alegaciones que en algún momento ha publicitado, las rechaza todas:

* No “Ayuda a reforzar la barrera intestinal”.
* No “Ayuda en la regulación del sistema inmune”.
* No “Contribuye al buen funcionamiento del sistema inmune”.
* No “Ayuda a reforzar el sistema inmune intestinal”.
* No “Ayuda al cuerpo a defenderse”.
* No “Contribuye a que el cuerpo sea más resistente”.
* No “Ayuda a proteger el organismo”.
* No “Ayuda a que el cuerpo rechace algunas bacterias indeseables”.
* No “Ayuda al cuerpo a hacer frente a ciertas agresiones externas cotidianas”.

Conclusión : Los efectos beneficiosos de Actimel de Danone se limitan a una alegación: “Participa en el fortalecimiento de las defensas naturales del organismo”. Unos efectos que son además bastante limitados. En este sentido, la AFSSA recuerda que terminan en el mismo instante en que se deja de tomar el producto, pues las bacterias que producen este efecto no colonizan el intestino. Es más, también apunta que las dosis necesarias son entre dos y cinco veces mayores que las de un bote de 100 ml.

En definitiva, se trata de una leche fermentada más, equiparable a cualquier yogur que exista en el mercado, aunque eso sí, a un precio muy superior.

REFLEXIÓN DE GARZÓN SOBRE LA GUERRA DE IRAK

Los aniversarios se celebran o se quieren olvidar. Es curiosa la costumbre de celebrar el cumplimiento de las efemérides. Para mí, carecen de sentido, como no sea para hacer una reflexión sobre el objeto que con ellas se pretende recordar. El día de hoy, 20 de marzo, se cumplen cuatro años del inicio formal de la guerra de Irak. A instancias de Estados Unidos y Gran Bretaña y apoyado por España, entre otros países, dio comienzo uno de los episodios más sórdidos e injustificables de la historia de la humanidad recientes. Quebrantando todas las leyes internacionales, y, so pretexto de potenciar la lucha contra el terrorismo, se ha desarrollado, desde 2003, un ataque demoledor contra el Estado de derecho y la propia esencia de la Comunidad Internacional. En el camino, hechas jirones, quedaron instituciones como Naciones Unidas, que apenas se han recuperado todavía. Si enfocáramos la celebración de los aniversarios en el sentido apuntado, ahora mucho más que entonces -en vez de conmemorar el de la guerra de Irak- tendríamos que aterrarnos, gritar y manifestarnos, más que en aquel momento, contra la masacre actual, consecuencia de esta guerra. Porque entonces no sabíamos, aunque intuíamos lo que había detrás. Los ciudadanos no conocíamos, sólo nos imaginábamos que todo era una burda mentira. Ahora, sin embargo, sí sabemos, "incluido" el señor presidente del Gobierno español de la época, que, según ha reconocido recientemente, no existía causa para la guerra, aunque con gran frivolidad añadió la excusa de su falta de listeza para saberlo.

Como ciudadano, se me representa fundamental que el señor presidente haya, por fin, asumido su equivocación y que no sabía lo suficiente, porque si esto era así habría que preguntarle por qué no actuó como aconsejaba la prudencia, dando más margen a los inspectores de Naciones Unidas en vez de hacer lo contrario, con una fidelidad y sumisión totales al presidente Bush, aceptando la tesis más inverosímil, como a la postre se ha demostrado, y defendiendo lo que de antemano tenía decidido la Administración norteamericana. Asimismo, debería explicar por qué se prestó, junto con unos cuantos líderes más, para dar cobertura y coartada a esta acción ilegal. Probablemente, sin esta cooperación o apoyo, o incluso con la acción en contra, la decisión podría haberse cambiado o retrasado.

Nunca lo sabremos.

Por ello, la acción de los que acompañaron en la guerra contra Irak al presidente de los Estados Unidos tienen tanta o más responsabilidad que éste, porque a pesar de las dudas y a pesar de tener información sesgada, se pusieron en las manos del agresor para consumar una innoble acción de muerte y destrucción que aún continúa. Creo que ha llegado el momento de hacer una reflexión seria y detenida sobre lo sucedido y lo que está ocurriendo en Irak, en una doble dirección. Por una parte, debería profundizarse sobre la eventual responsabilidad penal de quienes son o fueron responsables de esta guerra y si existen indicios bastantes para exigirles dicha responsabilidad. Para muchos se tratará de una mera responsabilidad política, pero comienzan a aflorar acciones judiciales en EE UU, como se ha demostrado con la condena de uno de los colaboradores del vicepresidente Cheney, que apuntan en la otra dirección. Seiscientos cincuenta mil muertos son un argumento suficiente para que esa investigación o indagación se aborde sin más dilación. Por otra parte, y sin incidir en las culpas pero sin olvidar quienes fueron los responsables del inicio de esta ceremonia de horror y terror, debemos centrar nuestro análisis en un hecho incontestable, reconocido hoy día a todos los niveles: la acción bélica norteamericana, y la de los que la siguieron, ha determinado o cuando menos ha contribuido a la creación, desarrollo y consolidación del mayor de los campos de entrenamiento de terroristas en el mundo, con espacio, tiempo y medios más que suficientes para preparar a los más avezados terroristas. Ahora, los terroristas de Al Qaeda tienen un escenario idóneo para prepararse hasta que llegue el momento en el que estratégicamente les interese ampliar el radio de operaciones hacia su enemigo ancestral en Occidente. De una u otra forma, con una inconsciencia terrible, hemos estado y estamos contribuyendo a que el monstruo crezca cada vez más y se haga a cada instante más fuerte y, probablemente, invencible. La organización terrorista Al Qaeda, o las redes que como hidras han ido naciendo, creciendo y fortaleciéndose, a la vez que entretejiéndose en diferentes partes de mundo, nos acecha y espera a la vuelta de la esquina. Mientras tanto, ante nosotros nuestros líderes andan enzarzados en otras batallas o contiendas que, presumen, les pueden dar mejores réditos electorales. Europa, y España en particular, se encuentran en la encrucijada de poner en práctica lo que han aprendido tan dolorosamente en estos últimos años, y no estoy seguro de que se esté haciendo todo lo necesario. Por de pronto, el consenso en materia de terrorismo es básico, algo que parece hoy inalcanzable, pero aún lo es más el convencimiento de que se pueden afrontar los retos pendientes como, de una vez por todas, disponer la dotación de medios modernos humanos y materiales, la preparación y especialización de los cuerpos de inteligencia y de seguridad, la coordinación de los mismos -generando un espacio común en el que la solidaridad y confianza reine-, el fortalecimiento de la coordinación judicial, y tantos otros que se podrían enumerar, para adelantarnos a las intenciones de aquellas redes que antes o después -quizás nunca dejaron de hacerlo- vuelvan a poner sus ojos sobre nosotros.

Unos ojos que miran más próximos desde sus nuevas bases del Magreb y del Sahel, con
objetivos cada vez más concretos y más cargados de odio y de rencor porque se consideran injustamente masacrados en Irak. En este tiempo, no lejano, España y Europa estarán al alcance de cualquier bomba o acción terrorista, y entonces será demasiado tarde. Es ahora, pues, cuando se tienen que hacer las cosas y no luego, cuando ya no tengan remedio, otra vez. La indiferencia puede convertirse, de nuevo, en la invitada inoportuna y adueñarse de las mentes para adormecer nuestras conciencias con cortinas de humo que nos alejan de los problemas y riesgos reales del terrorismo, de cualquier terrorismo. Sólo la ley y el Estado de derecho nos hará combatir al monstruo antes de que nos devore y nos permitirá realizarlo sin ninguna concesión a los "espacios sin derecho" que nada bueno han aportado a la seguridad del mundo actual. Lo cierto es que se puede conseguir si nos esforzamos todos. Éstas serían unas buenas razones para celebrar el aniversario de la guerra de Irak.

OS SEN VOZ DE GALICIA

OS SEN VOZ DE GALICIA

Tod@s as Asociacións socioculturais que nos agrupamos baixo a denominación de OS SEN VOZ  compartimos un profundísimo malestar pola deriva que hai tempo ven mantendo A VOZ DE GALICIA. Somos conscientes da importancia que este grupo de comunicación ten na conformación da opinión pública galega, e dende a nosa condición cidadá entendemos que é necesaria unha profunda rectificación na liña editorial deste grupo no que atinxe alomenos á bisbarra de Ferrol.      

A nosa condición cidadá  a vimos amosando dende hai anos , pois a meirande parte de nós ten unha dilatada experiencia de traballo nos movementos sociais, e xa que logo, na vida pública da nosa bisbarra. No noso traballo social constatamos que a empresa de comunicación que é A VOZ DE GALICIA amosa unha predisposición digna de mellor causa a ignorar ou deformar a realidade social na que nos vivimos e as propostas do carácter que sexan que temos lanzado.    

Estamos decididos a exercer os dereitos de cidadanía que a constitución nos recoñece e que resultan en dereito e moralidade moi superiores o dereito/práctica  de gañar cartos conculcando dous principios básicos xa non da profesión periodística, senón da vida social democrática: a veracidade e a pluralidade.     

O relatorio de problemáticas e informacións, de conflitos sociais xerados na vida social, económica, política e cultural da cal somos parte e que  A  VOZ DE GALICIA manipula  ou silenza resulta esgotador; sirvan algúns dos máis relevantes, sen ánimo de exhaustividade: ¡¡ PLANTA DE GAS !! de Reganosa, Fraga de Menáncaro, vivendas de Recimil,  o relativo a José Couso, a cuestión do EDIFICIO  da Praza de España - Porta Nova , os sucesivos conflitos laborais, o polígono industrial de Brión, Praza de Sartaña, o convenio con defensa e a non residencia universitaria... Nós queremos ser claros mais non inxenuos: recoñecemos a filiación desta sistemática de desinformación, silenzos e exclusións  practicada polo grupo A VOZ DE GALICIA,  pois non en van nunha manchea de temas aparece a pantasma de poderosos intereses económicos e redes relacionadas  entre poderosos que conforman unha trama de intereses espurios, que nós como cidadanía comprometida temos a obriga de denunciar.     

Nesta sociedade da globalización capitalista o impacto dos medios de comunicación acada unha grande importancia, quizais máis que noutrora. Os grandes medios de comunicación de masas son antes que nada empresas que teñen como obxectivo gañar cartos e deste imperativo despréndese o corolario que fai que tendan a soster ideoloxicamente a orde social que lles permite reproducirse como empresas. Somos sabedores de que o grupo A VOZ DE GALICIA é unha empresa privada, mais pensamos que non todo vale nesa dinámica, que hai valores que cómpre preservar, sinaladamente dous: VERACIDADE, PLURALIDADE : Sen ambolosdous comprométese de xeito irremediable a calidade da información, reducida entón a pobre condición de mera mercadoría.    

Distinguimos e queremos preservar da nosa crítica aos traballador@s do grupo, abnegad@s profesionais dunha profesión que ten unha enorme precariedade laboral; paradoxos da globalización capitalista, que exalta a información e lastima  as condicións de traballo d@s que a producen.    

O noso fondo malestar crítico, racional, pode condensarse  nunha triplo  demanda de rectificación da praxe do grupo A VOZ DE GALICIA: como cidadanía crítica, informada, demandamos que sexan respectados os criterios de veracidade e pluralidade inherentes a unha praxe informativa honrada. 

DEMANDAMOS O CESAMENTO DO ACTUAL DELEGADO DA VOZ EN FERROL, BAIXO O CAL TEÑENSE ACENTUADO OS PEORES RASGOS DE SECTARISMO INFORMATIVO E DE ATAQUES Á PLURALIDADE SOCIAL E POLITICA. DEMANDAMOS Á RENUNCIA DO PRESIDENTE DA VOZ DE GALICIA A DISTINCION QUE O FARIA – FILLO ADOPTIVO DA CIDADE DE FERROL-, POR CANTO ENTENDEMOS QUE HOGANO CARECE DO NECESARIO CONSENSO SOCIAL PARA SER MERECENTE DE TAL  HONRA. 

En Ferrol , a 20 de Marzo de 2007.

MAS SOBRE EL ANIVERSARIO DE LA GUERRA DE IRAK

Ayer, 20 de Marzo, se cumplieron cuatro años de la invasión de Irak y comenzó uno de los episodios mas sórdidos e injustificables de la historia de la humanidad. La excusa: las armas de destrucción masiva y la vinculación de Sadam Hussein con Al Queda. No había ni lo uno ni lo otro y a estas alturas quedó demostrado que no fué una guerra preventiva, fué una mentira preventiva.

Las cifras son elocuentes de lo acontecido durante estos cuatro años: alrededor de 650.000 muertos, 2.000.000 de refugiados y estimaciones de que, diariamente, 1.000 personas abandonan las zonas conflictivas. A esto, añadamos miedo, desesperación, horror.....

Durante estos cuatro años millones de personas se han manifestado exigiendo el cese de la guerra y que el "trio de las Azores" pida perdón por semejante barbarie. No sólo hacen oidos sordos a semejante clamor sino que, el peor presidente de toda la historia de USA, amenaza con enviar mas soldados a Irak. Hace unos meses nuestro ex-presidente reconoció que no existía causa para la guerra, aunque añadió "......la excusa de su falta de listeza para saberlo entonces..." (toda  una declaración de su "prudencia" a la hora de abordar temas de tanta transcendencia). A pesar de ello, es sobrecogedor que ayer mismo (véanse las declaraciones del ex-presidente) siga apoyando la ocupación de Irak y, la dirección del PP ( el trio del mal copilotados por el Sr del bigote) considera que tal evento es agua pasada a pesar de que en Irak, todos los días, siguen muriendo y sufriendo personas..

A la vista de lo antedicho solo cabe exigir que tales personajes (el trio de las Azores) sean juzgados por crímenes de guerra, que sean juzgados por crímenes contra la humanidad. 

Recientemente un par de diputados reconocieron el error de la fotografia (no de la guerra preventiva) de las Azores. Iguamente cabe preguntarse por la responsabilidad (no sólo política) de los "padres de la patria" por votar en el Congreso una resolución de apoyo a tal invasión. No cabe esgrimir ignorancia....Sabían que no había pruebas...Sabían que era una mentira y aún asi....en un alarde de obediencia, de imprudencia e irresponsabilidad votaron a favor de tal resolución.

Estoy seguro que habrá como esta blogia, centenares de miles de foros en donde se pide lo mismo....que se pare esta guerra y que se juzgue al trio de la Azores por crímenes contra la humanidad.

ANIVERSARIO DA GUERRA DE IRAQ

Fai dous días ven de celebrarse o tráxico aniversario do comezo da interminable guerra de Iraq. Creo que ben merece una reflexión. Durante a última guerra mundial os xudeus foron víctimas dunha masacre sen precedentes na historia: o chamado holocausto. ¡Incualificable!. Por elo, e dende entón, todo o mundo está a pagar por aquela débeda, case como si todos tiveramos mala conciencia. ¡Coidado con falar mal dos xudeus!. Esto semella darlles certa “patente de corso”: incumprir resolucións das nacións unidas, masacrar os palestinos, forzar indemnizacións dalgúns gobernos europeos, forzar para que nalgúns países da UE poidas ser encarcerado por negar o holocausto, etc., etc., etc. É como si houbera dúas varas de medir. A uns consíntelles todo, mesmo matar, a outros nin siquera sobrevivir. Eu non me sinto responsable do que fixeron outros, que tal vez poidan ter “mala conciencia” e por iso síntome na liberdade de expresar a miña opinión.

Creo que o chamado “eixo do mal” está mal definido, porque non podemos “legalizar”, non se sabe que escuros intereses, en aras de liberar a humanidade. Entendo que o mal definido "eixo do mal" o integran aqueles países que se opoñen a ser controlados polos EEUU e que atentan contra seus intereses económicos e poderío militar.

Nós, a grande maioría ata o de agora silenciosa, o que queremos é un mundo máis xusto, sen guerras preventivas, sen terrorismo, sen globalización económica, cun reparto de riqueza máis equitativo, no que se preserve o medio ambiente coma un ben común, un mundo con auga para todos, un mundo sen fame e sen transxénicos , ..... nunha palabra “UN MUNDO NO QUE PREVALEZA A XUSTIZA CON MAIUSCULAS”. Ata os menos lidos saben que a violencia xera máis violencia, por iso cada día hai máis terrorismo, máis desigualdades sociais, mesmo nos países ditos “socialistas”. Temos que acostúmanos a chamar as cousas polo seu nome, sen rubor nin pudor algún.

Volvendo ao tema da guerra de Iraq: ¿como se debe chamar a unha Guerra, "preventiva” que en tan só catro anos deixou máis de UN MILLÓN DE MORTOS”? . ¿Non son crimes contra a humanidade?. Énchenos de ledicia a noticia de que tal vez o Tribunal Internacional de la Haya xulgue a Bush e a Blair. Esperemos que se confirme. Pero, ¿e Aznar?.¿Non quería sair na foto? ¿ou é que agora prefire desmarcarse dos seus amigos, e adicarse a fórmula 1?. A humanidade, que pasa por un dos seus peores momentos, non pode permitirse o luxo de perder a oportunidade histórica de xulgar aos verdadeiros culpables de tanta guerra, de tanto terrorismo, de tanta inxusticia social. Tan soo así creremos na xustiza, pensaremos que hai futuro e que merece a pena seguir loitando.

¿Leis de libertade de prensa? ¿Para qué...? O que fallan son os valores de alguns periodistas... Así nos vai...

Xosé Manuel Beiras, nunha protestas contra os lumes, en Santiago FOTO: GH

Xosé Manuel Beiras: "Fun obxecto de censura política"  

Xosé Manuel Beiras: "Fun obxecto de censura política"   O político ratifica a información de "Galicia Hoxe" sobre o seu veto na Radio Galega e espera unha explicación por parte do BNG   GALICIA HOXE - 26.10.06  http://www.galicia-hoxe.com/index_2.php?idMenu=153&idNoticia=97443

  O político Xosé Manuel Beiras ratificou onte a información publicada por este xornal, na que se asegura que a súa voz foi silenciada dentro da Radio Galega (RG). Beiras, que onte, finalmente, recibiu unha explicación da súa exclusión, por parte do director da RG, Virxilio Costas, fala directamente de censura política. "A explicación que se me deu non se corresponde coa realidade. As miñas fontes indícanme que houbo unha censura política por parte de Antón Losada", asegura Beiras. Segundo as súas palabras "as cousas son as que conta Galicia Hoxe e agora espero que todo isto se clarifique dentro do BNG".
  En canto á Radio Galega, a súa dirección asegurou onte, mediante un comunicado, que Beiras, a día de hoxe, segue estando na nómina dos personaxes que participan en "A Rebotica", malia que a semana pasada non interveu ningún día. A emisora considera "totalmente falso que comisarios políticos da UPG veten a Beiras", tal e como explicou na edición do martes este xornal.
  A explicación ó silencio de Xosé Manuel Beiras en A Crónica reside, segundo a dirección, "na nova temporada que trouxo consigo a incorporación de novos tertulianos, a baixa doutros e a creación de novas seccións".
  Deste xeito, "abriuse un novo espazo en A Crónica que se chama "A Rebotica" no que lle propuxon a Xosé Manuel Beiras a súa participación, proposta que foi aceptada", afirman.
  A Radio Galega lamenta que "Galicia Hoxe non contrastase a nova". Ademais, asegura que "é falso que algún xornalista dese periódico intentase falar co director da Radio Galega onte pola tarde (referido ó martes). Estaría ben, continúa o comunicado, que, "polo menos, os lectores de Galicia Hoxe puidesen coñecer a versión da dirección da Radio Galega".
  Finalmente, a Radio Galega, baixo a dirección de Virxilio Costas, asegura que non vai entrar a xulgar se as informacións deben elaborarse con fontes obtidas de "numerosos chats" e sen contrastar. Tamén lamenta que se utilicen estas informacións pouco contrastadas para dirimir diferenzas políticas, respecto ás cales a emisora pública é totalmente allea".
  
  UPG: "Non somos partidarios de ningún tipo de censura"
  Pola súa parte, o secretario nacional de Organización da UPG, Roberto Vilameá, asegura que a UPG non ten ningunha responsabilidade na non continuidade de Xosé Manuel Beiras na RG. Vilameá explica nun comunicado que o seu partido "non é partidario de ningún tipo de censura e que, ademais, a UPG non ten ningunha responsabilidade política na dirección da Radio Galega. A UPG -continúa- defende o principio do respeito escrupuloso ao pluralismo político, respeito que, lamentabelmente, non sempre se cumpre nos medios de titularidade pública no noso país", segundo pon de manifesto no comunicado.
  A información sobre o "silencio de Beiras" "non dá, porque non pode dalo" ningún dato obxectivo e verificábel que permita ligar a UPG coa decisión de afastar a Beiras da súa colaboración coa RG. Para Vilameá trátase dunha información que "non alude a ningunha fonte concreta e que está inzada de prexuízos sectarios". Neste sentido, a UPG "lamenta a falta de rigor profisional na redacción da noticia que, por outra banda, non aparece asinada".
  
  Nota de redacción: O martes 24 de outubro a redactora Rosa Rodríguez intentou, en múltiples ocasións e de 17 a 21 horas, poñerse en contacto con Virxilio Costas a través da súa secretaria de dirección. Sen resposta, optou por recorrer ó gabinete de prensa onde lle recordaron que só era posible establecer comunicación a través da secretaria, coa que lle pasaron de novo por liña interna. Finalmente, recorreu a un "contacto" na RG. Todos os resultados foron infrutuosos.
    REACCIÓNS   X. Manuel Vega, presidente do Colexio de Xornalistas
  "Lamento moito que se faga un uso partidiario dos medios públicos. De ser tal e como di Beiras revelaría que se están a usar criterios políticos e que a mentalidade aínda non cambiou".
  Arturo Maneiro, director da Asociación de Periodistas
  "Non coñezo o caso pero considero que todo o que sexa censura ou que non se poidan expresar todas as tendencias nun medio público é un desprestixio para eses medio público".
  Tino Santiago, director da "Crónica", da RG
  "Eu sigo contando con Beiras para o programa. Non hai ningún conflito político. Na última semana non participou, unhas veces pola falta de coordinación e outras porque tiña outros compromisos".

 

27.10.2006 Internautas denuncian que a emisora suprimiu toda referencia a "Galicia Hoxe" nos resumos de prensa e móstranlle o seu apoio ó político .

A Radio Galega ofrécelle a Beiras os 3 minutos da rebotica. http://www.galicia-hoxe.com/index_2.php?idMenu=153&idNoticia=97810

O director do programa nocturno A Crónica, na Radio Galega, Tino Santiago, púxose en contacto onte con Xosé Manuel Beiras, para ofrecerlle a súa reincorporación ó microespazo A Rebotica, onde o político falaba durante tres minutos, tres veces por semana. Beiras rexeitou esta proposta e só está disposto a volver á emisora para colaborar en A Crónica, faladoiro do que foi apartado en setembro.

O xornalista Tino Santiago consultará a proposta de Beiras co director da Radio Galega, Virxilio Costas, tras o cal se lle dará unha resposta.

O ex voceiro do BNG denunciou esta semana "ser obxecto de censura política", o que motivou que se silenciara a súa voz. A radio pública negou con rotundidade este feito explicando que se tratan de reaxustes da nova temporada.

Os oíntes da Radio Galega foron os primeiros en preguntarse onde estaba Beiras. De un día para outro a súa voz deixou de soar sen recibir ningunha explicación. Moitos amosaron a súa preocupación en foros de internet. Despois de que este xornal respondera as súas inquedanzas, a rede segue sendo o medio usado para mostrar as súas opinións. Así, no enderezo www.noticiasgalicia.com pódese ler o seguinte comentario: "Parece que ós censores da RG non lles colmou o suficiente botar ao Beiras dos faladoiros. Xa postos, decidiron censurar o medio que denunciou semellante atropelo ó veterano ex líder do BNG.

Para máis inri, o periódico Galicia Hoxe desapareceu dos resumos de prensa que realiza a emisora pública per a matina". E é que ordes son ordes. Os oíntes poden constatar que desde o mércores pasado os da casa da radio suprimen toda referencia ó diario -por certo, único que se edita en galego no noso país- que se atreveu a denuncialos por censores. Moitos pregúntanse, agora, se por simpatía tamén se atreverán a censurar e/ou a expulsar dos "faladoiros" ó veterano tertuliano da casa, ó director de Galicia Hoxe. Xa veremos....".

A web de Galicia Hoxe rexistrou opinións como estas: "... dereitización, autonomismo militante... Deixo a militancia no BNG".

Outro internauta anónimo asegura: "Entre todas as versións por certo tan subxectivas as do director da RG como as de Beiras ... eu quedo coas de Tino Santiago, director da "Crónica", da RG. "Eu sigo contando con Beiras para o programa... Ó señor Beiras volveulle a pesar demasiado o seu exceso de protagonismo e a súa nova postura de vítima..."



 

¿LA PLANTA DE GAS NO VA A TENER ACCIDENTES? NI TAMPOCO EL PRESTIGE, NI EL MAR EGEO, NI EL CASÓN, NI EL URKIOLA, NI EL DISCOVERER ENTREPRISE QUE TIRO EL PUENTE DE LAS PIAS, NI EL OSTEDIKJ....

¿LA PLANTA DE GAS NO VA  A TENER  ACCIDENTES? NI TAMPOCO EL PRESTIGE, NI EL MAR EGEO, NI EL CASÓN, NI EL URKIOLA, NI EL DISCOVERER ENTREPRISE QUE TIRO EL PUENTE DE LAS PIAS, NI EL OSTEDIKJ....

Las autoridades como el Dr Xeral de Industria, D. Anxo Calvo, dicen que Reganosa no va a tener accidentes. Lo mismo decían con el Prestige, que no  se iba a hundir ni a derramar... Tampoco el Discorerer Enterprise iba a tirar el puente de Las  Pias. Sin embargo, fueron noticia en todo el mundo... ¿Casualidad? ¿Mala suerte de los gallegos...? 

Las autoridades repiten la misma cantinela que les marcan sus mandos económicos, o sea, los poderes fácticos que nos gobiernan en la sombra.

¿No lo creen? Pues analicen el muro de silencio creado por estos poderes en la sombra con respecto a  LA MAYOR AMENAZA PARA LA VIDA HUMANA QUE EXISTE ACTUALMENTE EN EUROPA: LA PLANTA DE GAS DE REGANOSA.

La prensa local no se atreve a enfrentarse a ella, ni los partidos politicos con poder en la Xunta... ¿por qué será....? 

¡Poderoso caballero es Don Dinero! La llevamos clara!!!